مــی دانــم

یــکــی از آن روزهـای مــبـهـم دور

وقـتــی جــلــوی تــلــویــزیــون روی کــانــاپــه لــم داده ای

و بــچــه ها از سـرو کــولــت بــالا مــی رونــد

درسـت همــان لـحــظــه کــه قرار اســت احـسـاس کنـی خــوشبخت ترینـی

نـاگــهــان یـــاد مـن بـــه سیـنــه ات چــنــگ مــی زنـــد

بــه تــو قـــول مــیـــدهـــم کــه مــیــدانــم...

هــمـــه درســـتـــ شــبــیــه بــه هــم انــد... 

فــقــطـــ بــعــضــی هــا بهــتــر و بـــاور کــردنــی تـــر دروغ مـیـگویـنـد!!

 تـــلاش بــرای زنـــده کـــردنِ یــک رابـطــهِ از دســت رفــتــه...

 مــثـل ایــنـه که بــخــوای یــه چــای ســردشده رو با ریـخـتـن آب جــوش گرم کـنی

 

نـــه رنــگــش مــثــل اول مــیــشــه نــه طــعــمــش..!

✿ツ مــــی‌ گــــویــنــد ســـــاده ام

مـــی گـویــنــد تــــو مــــرا با یــک جمــلــه یـــک لبـــخـنـــد، بــه بــازی‌ میــگیــری 

مــــــی‌‌گـوینــد تـــرفنــد‌هــایت، شـیطنـــت هــایت و دروغ هایــت را نمـی فهمــم

 مــــــی‌‌گویند ســاده‌ام اما تـــو این را باور نکن‌، مــــن فـــقــط دوســـتــــت دارم، همیـــن!

  و آنــــها ایــــن را نمـــــــی‌‌فــــهمنــــد ✿ツ

بـــرگــــرد عــشــق قــدیــمــی و دیـــریــن مـــن؛

بـــرگــرد و بــگــو دوســتـــت دارمـــ

تـــا بــا پــشــــــت دســت چــنـــان بــــر دهــانــت بــکــوبــم

تــا آرزوی داشــتـــن یــک دنـــدان را بــه گــــــــــور بـبـــری

چـــه بــرسـد بــه مــن و یــک عــشــق حــقــیــقــی